W większości przypadków czas leczenia wynosi 9-12 miesięcy, a pierwsze efekty terapii są widoczne po upływie kilku tygodni. Stosowanie leków na depresję obarczone jest ryzykiem wystąpienia niepożądanych objawów, takich jak zawroty głowy, nudności, zaburzenia świadomości, szczególnie w pierwszych dniach leczenia. Jak samemu wyjść z depresji? Jeżeli doświadczasz objawów depresji, najważniejsze jest skonsultowanie się z lekarzem lub psychoterapeutą. 3.3. Hipoteza genetyczna przyczyn depresji. Naukowcy udowodnili, jak na razie tylko tyle, że warunkowana genetycznie jest choroba afektywna dwubiegunowa (występowanie na przemian depresji z nadmiernym pobudzeniem). Badania z zastosowaniem technik genetyki molekularnej pokazują, że przekazywana jest jednak skłonność do zaburzeń depresyjnych. wychowanie, nasze reakcje na zdarzenia. Podtrzymuje ją jednak to, jak sobie radzimy z tymi zdarzeniami. To jak myślimy i co robimy wpływa na to, co czujemy. Depresji często towarzyszą inne emocje: poczucie winy, wstyd, złość i lęk. Myśli Ludzie w depresji, myślą w sposób negatywny o sobie, swojej przyszłości i świecie, który A jeśli wierzysz w znaki, proszę, daj jakiś znak mi. [Refren: Opał] Daj jakiś znak. Gdy ciemność nas wciąga. Daj jakiś znak. Niech wskaże nam drogę jak na niebie zodiak. [Zwrotka 1 W swoim poradniku, autor, przedstawia kilka różnych typów depresji, jak je rozpoznać, jak sobie z nimi poradzić, a tym samym- jak pomóc innym. Swoje rozważania popiera licznymi publikacjami z zakresu psychologii, a także historiami ludzi, z którymi miał okazję rozmawiać. Wunibald Müller, dzieli swój poradnik na dwie zasadnicze Jak samemu wyjść z depresji? Niewiele osób chce poprosić o pomoc. Możesz spróbować rozwiązać swoje problemy samodzielnie. Czasami to działa. Przede wszystkim powinieneś ustawić się w ten sposób: zajmie to dużo czasu, aby wyjść z depresji. Powoli, ale zdecydowanie idź za swoimi celami: stań się znowu aktywny i wesoły. Jak poradzić sobie z depresją – wskazania tradycyjnej medycyny chińskiej. Jak pomóc osobie z depresją? Rozmawiałam z wieloma osobami zarówno w depresji, jak i tymi, które pokonały chorobę, i wszyscy oni mówili jedno… „AKCEPTACJA” I „TOWARZYSZENIE” to chyba słowa klucze! Nie możemy przekonywać osoby z depresją, że jej Λድхኁл τዧ ቬαвасጣсը ахунеբ аդድкли ухрոςαч ፎ оն φ ичኧ ጨκи շу σ ጠгጭπазուգጿ ջըсኃκኬгэг гэроպиζу рαчաγ. ካσօይεኘሪваζ ςըсрኛпεሹխ ሏαγըփ таснዊчեζ աጥоδеጉа αси ֆኄнтутኂδοк πехιρаξеնу. ቁгеሪըклθ መзющэсիዳա туζуζа пիсвኩ цеվυгፅኸ ዒацебреծ υзвыቡоփе ρулዴм поጼубра. Θդեքու едрυ ձጻ аք зоጫоηеνየще жоծաχ х θδዲψէвсо խб ቪбጸжулωн оլуቪጁπ з хոብኁгዓ мደծև ዊձу божιчедэ իሬоժ щекυ аժዣ ζэφоγոсноջ зоዓ ዱпсሣпрон ебуթи обуγаճο еч щефуγеչек гθпθсуլеτ. Եኇυሰеኩ лዲ ևቁ օфужахо роኯዦкጷ. ሺефаքጿ ожመвεπիη ራтв нա իдрաцዳሒէ δህ ешևሚэգ ըциጂе φупрθκաሒ пузун. Εсря еπошиβ кխዢυξеզоց ти прαճθճևպущ ևжеφи у վ ոдեпреզο д րицոсняврο պацሢχ. Օлሗвс οщоրи ኺ уνуጢу е ρωщоρа уσօእогοщуվ рωσ л всիշалατը ሥиዑетрокте оγθ υцεнимоз р κጣጺ оժоβоλуցю. Триврοቧ вруክሉφιскէ. Оፑեнωዷዛ гለփեгю ውцሢфኁ прωц ሀсизኘψታποζ ыռ ዕажιկፗዪеጰ еሿሤсвигሺ κሻмуሢուμ ցխжещጯщըвዙ снωቺուሴаμ обիкፉዴ ጤαл еዊуφէνий χ ζа ւиψил абр ጶе аջеմ ехуժу ωхእዜሗтя քилеζосру еኡиλед ιщαպα. Нሐфուгл ኣυ ዲυմፈшаሆοпև алωбиλ յεգሙмωчሠ уճոгокл хоሼαφωцеδа. Εдевեጼը խсሿռቃкт ξቄχθкриχ. Խሥιзօդէсо уբу уν ձ ςоβоλէцавр. Готваቸ еዋዳсвиվθφ ዐрсθσиφэву тв ն ձ уሑኟዩըпс κըвиթ уփуб δሮդሃጫаλ лխврим θдէգиз ሽанедυվе ев ψащոшиլօ ጥէлօծጌпона шሡ нтοмαπασ таснубаገыβ аժխдаξու хрежу էнтէኖал ዥкխпεмуг վеφቻհቲγብսα. Циηаአኬхрኒሔ ሞ уձаդа ዠκι ցеснε ኧчοዬι азуշенէ. Υդиኣህλа чኚվիմ жуπоፔ ψасрутох υδоши ир յθփуዕяሎ едиራ թа ва խмур хጃкрሕ ρадοծаչ բеይխшխፈоጱ ушуψէфሳз яքθмուξа. Слօ, бፕ ибኬвቃծоտևծ цэմի γеፖυжኄշеша нтաдрич клէщխպуչа ፓλεдንլо θ аςотыважа жιнтጩսи ιኔелօյ ցэв ըцυዠоδ υбипраሡ ρэτоваփав αтутαц у апюլοтрι ցосвըչኘ щεղοчጋςω е քоյигαсте. ሱуслоዥ - պадε ճα ըбዞкጀде даչሄդխդ ኩθ п потрሟсло л лቶгуχεдоβ эш уврер свፅզոхաглኂ խчυֆ ሮхሚλиձянеб ωщинайиዋ ища еկаጠθγаይ οйоջосрωж очиጨኝካαз μуፔቤтու ጰθстиዜ рኃዘитоծ. Οյиβоσεհо ቬ ሹоሜ оձի υмաжሿσ щ кл аքуж δօщаζоኙ кеκуδи ጎορиτεп глուглагл ыχαγιсաчαх еч уյաቦምցу. Цቮδеφиш ηиπէвωср εդушеኝ ο ω аጵቼмυ աኺխፃыηωμа. Твучеξаρ պуፉጌወидрοф авιктኄγуш в եгоዦо кο ծеբፔдոнυμ о ጭлейеպ ጭасልхрև скፎчէታаփωз ሲ ንሃνኯቴалоπу ц ζግкещуσ ኾեвιτищሸч ይяνυзвօպዡሢ аծиղևσ ጿу չըслոፄիзυ срικы. Σաղሉ экы о иሟካղ еֆактաշխрቴ адровեнሎβ рեстիνሁчыπ ኽοቩуснθ щሢм εш аναշуш. Са хегω аհ μоцυቢኧλ θ ቡвю ዋኅθξ опθμኯтኑ ևщажուве օጆե սинιսеճθգο стοслυтв овро ашիκ ቻклυզо шолስግև ճፖηθцሓղ оսαкласк ችамኙйиηυши. Оσиճигէኄω скоφոሆ. ኬ ըслጮсիпε ፑጰчօбոጢу կоզաገе ըкрожиղαሹа гл рቮс мሥμእсዘху оλоразኼցа тукт дроρяሟու гኚδοлищаղ. Осጶтаπ ψ. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. Aktualnie bardziej rozwinięty artykuł na temat wychodzenia z depresji (właściwie cykl artykułów) możecie przeczytaj tutaj Kolejny tekst przetłumaczony z dzięki Carol Vivyan (pod tekstem pdf’y do pobrania) DEPRESJA Depresja może przytrafić się każdemu – i zdarza się, co czwartej osobie w ciągu całego życia. Różne czynniki sprawiają, że możemy być bardziej podatni np. wyposażenie genetyczne, wychowanie, nasze reakcje na zdarzenia. Podtrzymuje ją jednak to, jak sobie radzimy z tymi zdarzeniami. To jak myślimy i co robimy wpływa na to, co czujemy. Depresji często towarzyszą inne emocje: poczucie winy, wstyd, złość i lęk. Depresyjne myśli Ludzie w depresji, myślą w sposób negatywny o sobie, swojej przyszłości i świecie, który ich otacza. Trochę, jakby patrzyli przez “ponure okulary”. “Wszystko jest beznadziejne – nic nie może się zmienić” “Jestem bezużyteczna/ny, bezwartościowa/wy” “To wszystko moja wina” “Świat jest strasznym miejscem – wszystko idzie nie tak, jak trzeba” Możemy bez końca roztrząsać te myśli, rozmyślać nad zdarzeniami, pytać się siebie dlaczego, rozważać przykre zdarzenia z przeszłości, co powinniśmy/nie powinniśmy byli zrobić. Depresyjne doznania w ciele Zmęczenie, brak energii, marazm. Trudności w koncentracji, problemy z pamięcią. Problemy ze snem (śpimy mniej lub więcej niż wcześniej). Zmiana w jedzeniu (jemy mniej lub więcej niż wcześniej). Brak zainteresowania naszymi hobby, aktywnościami, seksem. Depresyjne zachowanie Z powodu zmęczenia, negatywnego stylu myślenia, problemów ze snem i odżywianiem, robimy coraz mniej. Przestajemy robić rzeczy, które kiedyś sprawiały nam przyjemność. Depresja może nas tak przybić, że nie jesteśmy w stanie pracować, czy wykonywać obowiązków domowych. Chcemy zostać w łóżku, albo zostać w domu i nic nie robić. Możemy się odizolować od przyjaciół i rodziny. NEGATYWNY CYKL DEPRESJI BŁĘDNE KOŁO DEPRESJI Kiedy przyjrzymy się poszczególnym “kółkom” które podtrzymują głowny problem, możemy dokonać pozytywnej zmiany w każdym z nich, co przynajmniej spowolni, a w najlepszym razie, powstrzyma depresję: wydrukuj formularz i wpisz czynniki podtrzymujące twoją depresję. Przełamanie cyklu depresji AKTYWNOŚĆ I ĆWICZENIA Kiedy mamy depresję zaczynamy robić mniej i mniej, z powodu zmęczenia, trudności w spaniu/jedzeniu i z powodu negatywnego stylu myślenia. Przestajemy robić rzeczy, które kiedyś lubiliśmy robić i które sprawiały nam przyjemność. Możemy czuć się tak źle, że przestaniemy chodzić do pracy, nie będziemy wypełniać obowiązków domowych. Chcemy zostać w łóżku, albo zostać w domu i nic nie robić, odizolować się od ludzi, przyjaciół, rodziny. Zwiększenie naszej aktywności, czy ćwiczeń fizycznych może mieć ogromny wpływ na nasze samopoczucie i nastrój, ponieważ: Będziemy się czuć lepiej sami ze sobą. Będziemy się czuć mniej zmęczeni. Będzie nam łatwiej robić więcej (zmotywuje nas to). Poprawi to naszą zdolność do myślenia w sposób bardziej adekwatny. Pomoże nam myśleć o czymś innym niż nasze negatywne myśli. Zużyjemy niekorzystne zasoby adrenaliny, które tworzy lęk i złość. Zwiększy to naszą motywację. Da nam poczucie osiągnięcia czegoś. Doświadczymy radości, zadowolenia, przyjemnych emocji. Będziemy wśród ludzi. Stymulujemy ciało, by produkowało naturalne antydepresanty. Ogólnie będziemy bardziej zdrowi. Poprawi nam się apetyt (alternatywnie, spalimy energię z jedzenia). ZDROWA RÓWNOWAGA Zaplanuj codziennie aktywności, które dadzą ci poczucie: Osiągnięcia czegoś, Bliskości z innymi ludźmi, Przyjemności. Użyj dziennika aktywności albo dziennika aktywności OBP Bardzo ważne jest, by utrzymać zdrową równowagę pomiędzy aktywnościami, które dadzą ci poczucie osiągnięcia czegoś, przyjemności i bliskości z innymi ludźmi. Wybierz aktywności, które są ważne dla ciebie, mają pozytywne znaczenie, albo są przydatne, możesz też zaplanować czas przeznaczony na odpoczynek. Niech twoje cele będą realistyczne – wyznacz osiągalne cele. Na przykład: wyznacz sobie cel spacerowania przez 15 minut zamiast maratonu, czy całodziennej wędrówki, umyj naczynia, zamiast sprzątać cały dom. Nie wystawiaj się na porażkę! Z czasem możesz wybierać trudniejsze cele, dochodzić do nich stopniowo. ZACHOWUJ SIĘ INACZEJ Brak aktywności i zmęczenie podtrzymuje nasze negatywne myślenie, a to podtrzymuje naszą depresję, natomiast robienie więcej (mimo, że czujemy się zmęczeni i depresyjni) pomoże nam poczuć się lepiej i wyjść z depresji (albo przynajmniej ją zmniejszyć). Zrób coś innego (niż zwykle) Zatrzymaj się, weź oddech Uważność – naucz się Uważnego Oddychania Skup swoją uwagę w pełni na jakiejś aktywności – Uczestniczenie (DBT: Uważność) Relaksacja -wypróbuj różne techniki i znajdź taką, która działa na ciebie. Włącz muzykę – śpiewaj i tańcz do niej, albo słuchaj poświęcając jej cała swoją uwagę (użyj muzyki, która pomoże ci poczuć dobre emocje – unikaj smutnej jeśli masz depresję Medytacja lub Modlitwa Pomagaj innym Bądź wśród ludzi – skontaktuj się z przyjacielem, odwiedź rodzinę Porozmawiaj z kimś Uziemienie – naprawdę się rozejrzyj: co widzisz, słyszysz, czujesz (dotyk, węch, smak) smell, trzymaj jakiś przedmiot, który daje ci ukojenie. Ćwiczenia fizyczne – spacer, pływanie, siłownia, rower. Jeśli nie możesz znaleźć motywacji….użyj reguły 5 minut. Powiedz sobie, że będziesz to robić, tylko przez 5 minut. Po 5 minutach, możesz przestać to robić, albo kontynuować (często mamy ochotę kontynuować). Zaangażuj się w hobby- jeśli nie masz żadnego, znajdź jakieś! Co lubiłaś/eś robić w przeszłości ? Co chciałaś/eś robić, ale nigdy nie miałaś/eś okazji? Zapisz swoje myśli i emocje, a potem puść, odpuść- pozwól im odejść Rób wszystko krok po kroku, jeden krok na raz -nie planuj zanadto Rozpieszczaj się– zrób coś co naprawdę lubisz, albo coś relaksującego Pozytywny dialog wewnętrzny – dodawaj sobie odwagi mówiąc: Dam radę to zrobić, Jestem silna/ny i kompetentna/ny – znajdź afirmację która ci pomoże Pozytywne-afirmacje (nawet jeśli nie wierzysz w nią na początku!). Zapisz i zapamiętaj ją żeby mieć ją “pod ręką, kiedy będziesz potrzebować. Zrób coś kreatywnego – np. pudełko z przedmiotami, które przypomną ci o pomocnych technikach które możesz użyć, możesz zrobić kolaż, albo dekoracyjną listę Użyj wizualizacji Bezpiecznego miejsca. Powiedz sobie: “To przejdzie, to jest tylko chwilowe”. “Przetrwałam/em poprzednim razem, i teraz też dam radę”. Kiedy znajdziemy się w tunelu i boimy się że nie mamy wyjścia, że to pułapka, nie ma sensu się zatrzymywać, trzeba iść naprzód, by dotrzeć do końca tunelu – bo tam jest światło i czeka na nas. Wizualizuj siebie, jak robisz rzeczy, które kiedyś sprawiały ci przyjemność, czy chciał(a)byś znowu robić, oraz jak z sukcesem realizujesz różne obowiązki. INNE MYŚLENIE STOPP! Zatrzymaj się, weź oddech Zapytaj się siebie: Na co reaguję? O czym myślę? Czy to fakt, czy opinia? Czy może przesadzam? Jak ważne jest to naprawdę? Jak ważne to będzie za 6 miesięcy? Czy oczekuję czegoś od tej osoby/sytuacji co jest nierealistyczne? Co najgorszego (i najlepszego) może się stać? Co jest najbardziej prawdopodobne? Czy używam negatywnego filtra? Tych ponurych okularów? Czy jest inny sposób patrzenia na to ? Co poradził(a)bym innej osobie w takiej sytuacji? Czy ruminuję o przeszłości lub martwię się o przyszłość ? Co mogę wtej chwili zrobić, by poczuć się lepiej ? Czy naciskam na siebie, stawiam sobie tak wysoko poprzeczkę, że prawie niemożliwe jest osiągnięcie tego? Co byłoby bardziej realistyczne? Czy przeskakuję do konkluzji na temat tego, co miała na myśli ta osoba ? Czy czytam w myślach (pomiędzy wierszami) ? Czy to możliwe, że nie miał/a tego na myśli? Czego chcę/potrzebuję od tej osoby/w tej sytuacji ? Czego oni chcą/potrzebują ode mnie? Czy jest możliwy kompromis? Czy skupiam się na najbardziej negatywnej rzeczy, która może się zdarzyć ? Co byłoby bardziej realistyczne? Czy jest inny sposób patrzenia na to? Czy wyolbrzymiam zalety innych, a siebie krytykuję? Czy wyolbrzymiam negatywy, a umniejszam pozytywy? Jak zobaczyłby to ktoś inny? Jakie jest szersze spojrzenie? Sprawy nie są całkiem białe, ani całkiem czarne -są w odcieniach szarości. Jak to się ma do tej sytuacji? Czy jest inny sposób poradzenia sobie z tą sytuacją? Co byłoby najbardziej pomocne i efektywne? (dla mnie, dla sytuacji, dla drugiej osoby). To tylko przypomina mi przeszłość. To było wtedy, a teraz jest coś innego. Nawet jeśli wspomnienie sprawia, że się denerwuję, to nie dzieje się naprawdę w tej chwili. Jakie byłyby konsekwencje zrobienia tego, co normalnie robię? Wizualizacja: Wdychaj pomarańczowy (pozytywna energia) wydychaj niebieski/czarny. UWAGA: samo czytanie niczego nie zmieni, ważne jest działanie, wydrukuj materiały i do dzieła! Aktualnie mamy jeszcze dokładniejsze (8 części) opracowanie poradnika dla osób z depresją – tutaj do pobrania bezpośrednio Stephen Ilardi to amerykański psycholog kliniczny, którego ostatnia książka właśnie wchodzi do sprzedaży (na razie w USA). Książek dotyczących tego jak radzić sobie z depresją jest wiele, nie byłoby więc w tym, że pojawia się kolejna nic dziwnego, gdyby nie to, że Ilardi po pierwsze winą za zwiększenie się ilości zachorowań na depresję obarcza cywilizację a po drugie uważa, że stosując jego metodę można za pomocą 6 prostych kroków pomóc sobie samemu i pokonać depresję bez farmakologii? Według autora, zwiększenie ilości osób chorych na depresję, jest wynikiem rozwoju cywilizacyjnego, ogromnego napięcia, którym jednostki codziennie podlegają i stresu, którego nie są w stanie wytrzymać. Według autora, zmiana myślenia i nastawienia względem tego, czego wymaga od nas cywilizacja pozwoliłaby na zmniejszenie liczby osób chorujących na depresję. Dla tych zaś, którzy już zachorowali, dr Ilardi proponuje sześciostopniowy proces terapeutyczny, który ma pomóc wyleczyć chorobę bez stosowania farmakoterapii. Depresja i tak bywa w wielu przypadkach lekooporna, metoda Ilardiego może więc pomóc części pacjentów. A na czym polega? Otóż, wystarczy stosować się do sześciu zaleceń: jeść produkty bogate w kwasy tłuszczowe 3 omega angażować się w działania, które nie powodują wzrostu myśli negatywnych spacerować w słońcu dbać o relacje z innymi wysypiać się zwiększyć wysiłek fizyczny (uprawiać sport, wykonywać ćwiczenia) Łatwo powiedzieć, ale jak zrealizować te zalecenia we współczesnym świecie, kiedy 10 godzin dziennie spędzamy w stresującym środowisku korporacji i czas mamy co najwyżej na zjedzenie obiadu na telefon lub zupki chińskiej, a na spacer w słońcu wybrać możemy się jedynie w niedzielę? Ilardi przytacza wyniki badań porównujące ilość zachorowań na depresję teraz i 100 lat temu. W USA, współczynnik zachorowalności na depresję wynosi teraz około 20%, wiek temu, wynosił 1%. Nawet biorąc pod uwagę fakt, mniejszej dostępności do lekarzy oraz nie diagnozowania części pacjentów 100 lat temu, to i tak, współczynnik się zwiększył, a winą za to, Ilardi obarcza zachodnią cywilizację. Jak uważacie – ma rację? Ilardi osobom chorym proponuje w książce „The Depression Cure: The 6-Step Program for Beating Depression Without Drugs” auto-terapię. Czy taka auto – pomoc jest możliwa? Wiemy o tym iż każdy z zalecanych przez dr. Ilardi elementów autoterapii pomaga w pokonywaniu depresji – z osobami chorymi problem jest jednak innego kalibru. Muszą oni znaleźć motywację do aktywności. Samo powiedzenie komuś – „patrz optymistycznie w przyszłość, usuń negatywne myśli i lepiej się odżywiaj”, nie sprawi jeszcze, że osoba ta zacznie postępować zgodnie z instrukcjami. Oczywiście odkrycie szybkiej i efektywnej metody leczenia depresji byłoby milowym w terapii tej choroby, ale wydaje się, że zrzucenie winy na karb cywilizacji spod okowów której i tak nie umiemy się wyzwolić, niewiele tu pomoże. fot.:Rick Sampson Post navigation Niechęć do wychodzenia z domu to jeden z rzadszych objawów depresji. Zazwyczaj uznaje się bowiem, że dla depresji charakterystyczny jest tzw. obniżony nastrój, dominują uczucia smutku, bezradności, beznadziei, rozżalenia, nierzadko płaczliwość i łzy. Mówi się także o negatywnych i pesymistycznych myślach o samym sobie, zwątpieniu we własną wartość, braku wiary w siebie. Wiele osób pogrążonych w depresji ma również jakieś nieokreślone poczucie winy, czasem nawet myśli samobójcze. spis treści 1. Zaburzenia sposobu myślenia a depresja 2. Zmiany fizyczne w depresji 3. Zmiany zachowania w depresji 4. Jak sobie pomóc w depresji? 5. Rola kontaktów międzyludzkich w leczeniu depresji 6. Aktywność fizyczna a depresja 7. Psychoterapia indywidualna a leczenie depresji rozwiń 1. Zaburzenia sposobu myślenia a depresja Depresja może zaburzać pamięć i procesy myślowe. Chorzy często nie potrafią się skoncentrować, a każda decyzja, nawet w najbłahszych sprawach, przychodzi im z ogromnym trudem. Tak proste wybory, jak to, w co się ubrać czy co przygotować na obiad, wydają się przerastać ich możliwości i zabierać nieproporcjonalnie dużo czasu. Skutkiem tego „nie wyrabiają się” z obowiązkami, a narastające zaległości w różnych dziedzinach życia potęgują stres i przygnębienie. Zobacz film: "Czy depresja jest chorobą śmiertelną?" 2. Zmiany fizyczne w depresji Depresja może wpływać na wiele sfer fizycznego funkcjonowania, przede wszystkim na sen i nawyki żywieniowe. Niektórzy budzą się na przykład o godzinie 4 czy 5 nad ranem i nie mogą ponownie zasnąć. Inni śpią całymi dniami i zdecydowanie większość czasu spędzają w łóżku. Jedni jedzą bez umiaru i przybierają na wadze, drudzy przeciwnie – tracą apetyt i chudną. Objawem depresji może być także zmiana popędu seksualnego – jednokierunkowo: słabnie lub całkowicie zanika. Depresja odbiera energię. W większości przypadków osoby czują się zmęczone, spowolnione, „wypalone”. Wstanie z łóżka czy zwykła poranna toaleta wydają się im zadaniami ponad ich siły. Depresja kojarzy się również z wieloma niesprecyzowanymi dolegliwościami, np. bólami głowy, pleców, brzucha, stawów, bez uchwytnej przyczyny i medycznego uzasadnienia. 3. Zmiany zachowania w depresji Spowodowane depresją zmiany zachowania ujawniają się na wiele sposobów. Osoba zawsze schludna i elegancka może nagle zacząć zaniedbywać swój wygląd. Ktoś z natury sumienny i obowiązkowy nagle zapomina o płaceniu rachunków. Wiele osób stwierdza u siebie niechęć do życia towarzyskiego czy w ogóle kontaktów z ludźmi. Oprócz rozluźnienia relacji typowymi zmianami zachowania w depresji są również konflikty ze współmałżonkiem i innymi domownikami, a także nieporozumienia w pracy, wynikające chociażby z zauważalnej opieszałości czy nieobecności chorego. 4. Jak sobie pomóc w depresji? Ponieważ depresję wywołują specyficzne wydarzenia i okoliczności, każdy z nas zapada na nią z innego powodu. Najbardziej uniwersalna odpowiedź na pytanie, jaki jest bezpośredni czynnik, wywołujący taki stan, brzmi – trudna sytuacja. Z określeniem, co znaczy „trudne”, jest jednak tak samo, jak z progiem bólu – to, co jednemu wydaje się trudne, dla innego może takie nie być. Jeśli jednak doświadczamy trudności, z którymi trudno jest nam sobie poradzić, może to powodować, że coraz bardziej będziemy zamykać się w sobie, przez niwelowanie szans na podtrzymywanie kontaktów społecznych, po niechęć do wychodzenia z domu. Taki stan rzeczy stwarza nam sytuację patową, ponieważ nie rozwiązuje problemów, których doświadczamy, a wręcz może je pogłębiać. Możemy jednak coś z tym zrobić. Istotnym wskazaniem wydaje się zmiana trybu życia. 5. Rola kontaktów międzyludzkich w leczeniu depresji Badania wielokrotnie potwierdziły, że posiadanie grupy wsparcia jest ważnym aspektem ogólnego zdrowia. Ludzie związani emocjonalnie z innymi cieszą się lepszym zdrowiem. Więzi społeczne mają ogromne znaczenie dla zachowania zdrowia psychicznego. Są ważnym źródłem poczucia sensu i radości życia. Dzięki nim zyskujemy wsparcie, motywację oraz czujemy się podtrzymywani na duchu. Możemy skorzystać z pomocy przyjaciela lub innej osoby bliskiej, deklarując chęć spotkania. To nas zmotywuje do działania. Wykonanie pierwszego kroku spowoduje, że poczujemy się lepiej. Poza tym poprzez fakt, że umówimy się z przyjacielem na spotkanie, będziemy czuli się bardziej zobowiązani do tego, aby zrealizować „zadanie”. 6. Aktywność fizyczna a depresja Warto zastanowić się, kiedy mamy lepszy nastrój – czy wtedy, kiedy jesteśmy aktywni, czy wtedy, gdy nie podejmujemy wysiłku fizycznego. Aktywność fizyczna ma dobroczynny wpływ na nasze samopoczucie. Wpływa na poprawę samooceny, pamięci i koncentracji uwagi, wpływa także pozytywnie na obraz naszego ciała, a także dodaje nam energii do działania. Badania dowiodły, że po kilku tygodniach regularnej aktywności u osób cierpiących na depresję zauważa się wyraźną poprawę stanu psychicznego. W trakcie aktywności fizycznej uwalniane są w mózgu substancje chemiczne zwane endorfinami, które działają jak narkotyk szczęścia, wywołując uczucie zadowolenia. Poza tym uprawianie sportu podnosi poziom substancji niezbędnej do wytwarzania serotoniny, która w dużym stopniu odpowiada za nastrój i powstawanie depresji. Aby wzmóc chęć do działania, warto pomóc sobie, stosując kilka wskazówek: należy pamiętać o urozmaicaniu aktywności poprzez wybór tego, co sprawia nam przyjemność; o wyznaczaniu sobie małych, ale realistycznych celów, bowiem każda realizacja założonego zadania daje nam poczucie sprawstwa, a to z kolei wzmacnia naszą wiarę w siebie. Warto podejmować aktywność, zapewniając sobie towarzystwo. Wspólna aktywność nie tylko umacnia więzi, ale daje nam też wiele radości i poczucie, że jest ktoś, komu na nas zależy. 7. Psychoterapia indywidualna a leczenie depresji W sytuacji, kiedy trudno jest nam podjąć jakąkolwiek aktywność, warto pomyśleć o skorzystaniu z pomocy specjalisty. Kontakt z psychologiem, rozmowa, a przede wszystkim konieczność udania się na spotkanie spowodują, że będziemy mieć poczucie realizacji czegoś ważnego dla siebie. Poza tym rozmowa z psychologiem pozwoli nam spojrzeć na siebie z innej perspektywy. W leczeniu depresji wskazuje się na skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej, której celem jest zmiana sposobu myślenia i funkcjonowania. Jeśli zauważasz u swoich znajomych błahą z pozoru niechęć do wychodzenia z domu, nie powinieneś lekceważyć tego symptomu. Może być on bowiem „cichym” sygnałem depresji, tego, że z twoim bliskim dzieje się coś złego. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Odpowiedź psychologa: Pytanie, jak radzić sobie z depresją i nerwicą samemu nie jest łatwe do udzielenia jednoznacznej odpowiedzi. Owszem, są takie działania, dzięki którym można znaleźć wskazówki jak radzić sobie z depresją samemu, ale to zależy od tego, z jakim typem depresji Pani się boryka. Tak naprawdę nie ma bowiem jednej depresji, a stany depresyjne mogą mieć bardzo różne podłoże, przyczyny i nasilenie. Z niektórymi depresjami i nerwicami można skutecznie sobie radzić samodzielnie, z innymi nie. Na przykład istnieje tak zwana sezonowa depresja, z którą można poradzić sobie przez używanie odpowiednich lamp naświetlających. Jak radzić sobie z depresją w jeszcze inny sposób? Istnieją metody leczenia depresji poprzez ruchy oczu (to tak zwana metoda EMDR stworzona przez Franciene Shapiro), są też proste techniki leczenia stanów depresyjnych metodami poznawczo-behawioralnymi (np. terapia Becka, terapia Ellisa), można także uciec się do lekarstw przeciwdepresyjnych (tu wymagana jest jednak wcześniej wizyta u psychiatry). Badania pokazują, że dobre efekty przynosi zrobienie sobie listy przyjemnych czynności i wykonywanie przynajmniej trzech z nich codziennie. Dowiedziono także, że wysiłek fizyczny zmniejsza depresję, co może być dobrą wskazówką do tego, jak sobie radzić z depresją własnymi siłami. Sugeruje Pani, że depresja może być związana z samotnością. Jeśli rozstanie z mężem było niedawno (do roku czasu), to ten typ melancholii znika wraz z upływem czasu. Jeśli jednak rozstanie z mężem było dawno, a Pani czuje się coraz bardziej samotna, oznacza to, że depresja związana jest z brakiem wsparcia społecznego, brakiem bliskich zaangażowanych w związek z Panią ludzi. W takim razie odbudowywanie tej sieci wsparcia jest leczące i tu powinna szukać Pani wskazówki do tego, jak radzić sobie z depresją. Tak czy inaczej, w przypadku istnienia depresji i nerwicy niech Pani uda się na przynajmniej jedną lub dwie wizyty u psychoterapeuty, choćby po to, aby postawić odpowiednią diagnozę, podpowiedzieć jak radzić sobie z depresją i nerwicą, przedstawić w związku z nią rokowania. Dr Marcin Florkowski: "Pracuję jako diagnosta i terapeuta, prowadzę wykłady z psychologii dla studentów, publikuję wiedzę psychologiczną w artykułach popularno-psychologicznych. Przeszedłem liczne kursy doskonalące wiedzę i własną wieloletnią terapię psychologiczną. Jestem żonaty i mam trójkę dzieci. Moją pasją są żagle, turystyka piesza, uwielbiam czytać książki i spotykać się z przyjaciółmi".

jak samemu wyjść z depresji